متن استاتیک شماره 54 موجود نیست متن استاتیک شماره 54 موجود نیست
  • 1403/05/20
  • - تعداد بازدید: 52
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه
دانشکده تغذیه و علوم غذایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

فلج مغزی و ملاحظات تغذیه ای در این بیماری بخش دوم

بخش دوم

در ادامه، به پاره ای از توصیه ها و راهکارهای تغذیه ای در بیماران مبتلا به فلج مغزی اشاره می شود:

 

  1. -     انرژی مورد نیاز این بیماران بستگی به ظرفیت عملکردی، میزان تحرک، شدت بیماری و توده بدون چربی آنها دارد. برای مثال هر چه تحرک کمتر و اندام های بیشتری تحت تأثیر قرار بگیرند، انرژی مورد نیاز کمتر خواهد بود.
  2. -     استفاده از شیر مادر برای نوزادان مبتلا به فلج مغزی توصیه می گردد.
  3. -     کودکانی که از فرمولاهای پرکالری استفاده می کنند، ممکن است دریافت مایعات در آنها کاهش یافته و دچار کم آبی شوند. در این صورت به دریافت کافی مایعات توجه شود.

  1. -     در صورت مشکل در جویدن، غذاها را پوره کرده و از مصرف غذاهایی با بافت سفت و سخت اجتناب شود.
  2. -     در صورت دریافت ناکافی، رژیم غذایی با شیر خشک یا شیر تغلیظ شده، جوانه گندم و سایر مواد مغذی تقویت شود.
  3. -     برخی از کودکان ممکن است در بلع مایعات رقیق مشکل داشته باشند، بنابراین باید مایعات، غلیظ شوند.
  4. -     از دریافت کافی پروتئین و اسیدهای چرب ضروری اطمینان حاصل شود.
  5. -     در صورت عدم دریافت کافی مواد مغذی، ممکن است مکمل مولتی ویتامین – مینرال تجویز شود.
  6. -     به بیماران با سن بالاتر یاد داده شود که هنگام جویدن غذا دهانشان را بسته نگه داشته تا غذا از دهانشان بیرون نریزد.
  7. - دریافت روزانه کافی و متعادل از همه گروه های مواد غذایی (میوه ها، سبزیجات، لبنیات، غلات، گروه گوشتها و روغن های سالم) همانند سایر افراد توصیه می گردد.
  8. - چنانچه یبوست ایجاد شود، از غذاهای ملین استفاده شده و مصرف فیبر (مانند غلات سبوس دار، سبزیجات و میوه ها) و مایعات در رژیم غذایی افزایش یابد. البته باید توجه داشت که در کودکان کم سن، مصرف فیبر بیش از حد می تواند باعث جایگزینی دریافت مواد مغذی کافی شود.
  9. - در صورت وجود زخم‌های فشاری از دریافت کافی پروتئین، ویتامین C، ویتامین A و روی اطمینان حاصل شده و  به بیمار کمک شود که هر 2 ساعت یکبار بچرخد و جای خود را تغییر دهد.
  10. - رهنمودهای بالینی مبتنی بر شواهد، فعالیت‌های فیزیکی تحمل کننده وزن، مصرف مکمل‌های کلسیم و ویتامین D و برخی داروهای دیگر را برای کودکان مبتلا به CP با تراکم پایین استخوان که در معرض خطر شکستگی‌ هستند، پیشنهاد می‌کند.
  11. - زمان بیشتری برای تغذیه در نظر گرفته شود. استفاده از تجهیزات تغذیه ای برای تطبیق با شرایط ​​ممکن است مفید باشد. در صورت نیاز، برای روش های خاص تغذیه (به عنوان مثال، استفاده از پستانک های مخصوص نوزادان نارس که مکیدن ضعیفی دارند) آموزش ویژه ارائه شود.
  12. - در نهایت تغذیه با لوله و از طریق معده، جایگزین مناسبی برای مشکلات شدید غذا خوردن، بلعیدن و افزایش وزن نامطلوب است./ف.نوروزی فرد

دکتر «مهسا مؤذن» دکترای تخصصی تغذیه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز

 

  • گروه خبری : آخرین اخبار دانشکده,اخبار واحدها,اخبار علمی دانشگاه
  • کد خبری : 106297
کلیدواژه