افزودنی غذایی هر ماده­ای است که در طول تولید ، پردازش یا ذخیره سازی مواد غذایی اضافه می­شود. این می­تواند یک محصول تولیدی یا محصولی از طبیعت، نمکی باشد که برای نگهداری استفاده می­شود یا قندی است که برای شیرین کردن استفاده می شود.

مواد افزودنی می­توانند ویتامین­ها یا مواد معدنی مورد استفاده برای غنی سازی، یک جایگزین روغن برای بهبود بافت یا یک رنگ یا رنگ برای تقویت ظاهر باشند.

صرف نظر از اینکه ماده افزودنی از نظر غذایی یا کاملا آرایشی باشد، تا زمانی که توسط مقامات ذیصلاح برای عموم مردم ایمن نباشد، نمی­تواند در یک محصول غذایی استفاده شود.

از آنجا که مردم برای اولین بار مواد غذایی را از زمان برداشت برای بهبود ارائه و ارزش غذایی مواد غذایی یاد گرفتند، از مواد افزودنی استفاده می­شود. استفاده از نمک و دود برای نگهداری (سیگار کشیدن) به هزاران سال قبل برمی­گردد.

مواد افزودنی مواد تشکیل دهنده­ای با هدف هستند: آن­ها به منظور ایمنی، برای افزایش ارزش غذایی یا افزایش جذابیت غذایی، عمداً به محصولات غذایی اضافه می­شوند.

با این حال، برخی از مواد افزودنی وجود دارد، که برخی از آنها باید به طور کامل اجتناب شوند، و برخی دیگر که همه ما باید در حد اعتدال مصرف کنیم.

بعنوان مثال از مواد افزودنی برای بهبود کیفیت ذخیره سازی مواد غذایی، جلوگیری از فساد میکروبی یا تأخیر در اکسیداسیون که باعث سستی چربی ها می شود، استفاده می­شود.

به منظور حفظ کیفیت غذایی یک ماده غذایی­، از مواد افزودنی استفاده می­شود، به عنوان مثال، برای جلوگیری از زوال ویتامین­ها، اسیدهای آمینه ضروری و چربی های اشباع نشده. مواد شیرین کننده­ای که در شیرینی سازی یا مواد فله­ای استفاده می­شوند و برای کسانی که می­خواهند کالری دریافتی خود را کاهش دهند نیز استفاده می­شوند.

مواد افزودنی اضافه شده به غذا می­توانند اهداف زیادی داشته باشند. به طور کلی، این است که برای افزایش جذابیت محصولات غذایی با حفظ یا بهبود قوام، بافت و خواص حسی مانند طعم و رنگ.

برخی از مواد افزودنی موجود در مواد غذایی و آشامیدنی در مقررات قانونی قابل اعمال گنجانده شده است. مواد افزودنی غذایی برای اطمینان از ایمن بودن غذا و تأمین نیازهای مصرف کنندگان نقش مهمی در تأمین غذا دارند./ف.نوروزی فرد

«زهره فیروزی» کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز