متن استاتیک شماره 54 موجود نیست متن استاتیک شماره 54 موجود نیست
  • 1400/04/22
  • - تعداد بازدید: 35
  • زمان مطالعه : 1 دقیقه
دانشکده تغذیه و علوم غذایی

افزایش ماندگاری مواد غذایی با استفاده از پلی ساکاریدهای میگو و خرچنگ

افزایش ماندگاری مواد غذایی با استفاده از پلی ساکاریدهای میگو و خرچنگ

بسته‌بندی غذاها معمولا از ترکیبات شیمیایی مبتنی بر پلیمرهای مصنوعی مانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن ساخته می‌شوند. این مواد، برای محیط زیست نیز مضر هستند و تجزیه آنها به زمان زیادی احتیاج دارد.

بسته‌بندی مواد غذایی باید از غذا محافظت کند و حاوی مواد سمی که غذا را آلوده می‌کنند، نباشد. از سوی دیگر، این بسته‌بندی باید بدون این که ردی از خود در محیط زیست به جا بگذارد، تجزیه شود.

 

پژوهشگران توانستند با استفاده از پلی‌ساکاریدها، چنین پوششی را برای بسته‌بندی موادغذایی ابداع کنند. پلی‌ساکاریدها، تاثیر منفی بر سلامت انسان ندارند و غیرسمی و قابل تجزیه زیستی هستند.

این پوشش‌های آنتی‌باکتریال، مبتنی بر "کیتوسان"(Chitosan) هستند. کیتوسان، نوعی پلی‌ساکارید است که در پوسته میگو و خرچنگ یافت می‌شود. این پوشش، برای سلامتی انسان ضرری ندارد و یک لایه نازک و غیرسمی را شکل می‌دهد که قابل تجزیه زیستی است. این لایه، رنگ یا طعم خاصی ندارد و می‌تواند ماندگاری محصولات غذایی متفاوت را بین 5/2 تا هشت برابر افزایش دهد.

 
 

 

پژوهشگران دو نوع از مشتقات کیتوسان موسوم به "SC-Na" و "TBC" را به کار بردند.ویژگی‌های آنتی‌باکتریالTBC،به آنتی‌بیوتیک‌های کنونی شبیه است. نانوذرات TBC که با ماتریس SC-Na ادغام شده‌اند، می‌توانند یک لایه نازک تشکیل دهند که محکمتر از شکل انفرادی این ترکیبات است و اکسیژن و بخار کمتری را به داخل راه می‌دهد. این ماده‌، غیرسمی است و می‌تواند طول عمر مواد غذایی را افزایش دهد. با استفاده از این ترکیب پوشش‌های غذایی چندمنظوره ابداع شده است که ویژگی‌های آنتی‌باکتریال، محافظتی و مکانیکی بهبود یافته‌ای دارند.

این پوشش‌ها پس از استفاده، بدون صدمه زدن به محیط زیست تجزیه می‌شود./ف نوروزی فرد

 
"الهام اشرفی" دکترای تخصصی اصلاح نباتات (ژنتیک و بهنژادی گیاهی)دانشکده تغذیه و علوم غذایی

پایان خبر

  • گروه خبری : آخرین اخبار دانشکده,اخبار واحدها
  • کد خبری : 43911
کلیدواژه

نظرات

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

نظر دهید