نتایج مطالعات مقطعی انجام شده گویای آن است که کشورهایی مانند اسپانیا و ایتالیا که بالاترین میزان کمبود ویتامین D را دارند، بالاترین نرخ ابتلا و مرگ و میر ناشی از COVID را داشته اند و در مقابل کشورهای شمالی اروپا که به واسطه غنی سازی غذاها سطح سرمی ویتامین D بالاتری داشتند، نرخ ابتلای کمتری را هم گزارش کرده اند.

با وجود اینکه هنوز مطالعات کار آزمایی بالینی قوی در خصوص اثر ویتامین D بر پیامدهای بالینی COVID-19 وجود ندارد، در مطالعات مقطعی ارتباط بین ویتامین D و شدت بیماری به وضوح بیان شده است. بنابراین در ابتدا لازم است سطح سرمی ویتامین D را اندازه گیری کنیم تا در صورت کمبود، مطابق با پروتکل های درمانی کمبود این ویتامین، مکمل ها را دریافت کنیم.

اگر کمبود ویتامین D نداریم و یا امکان بررسی آزمایشگاهی سطح سرمی این ویتامین را نداریم، لازم است از پروتکل های پیشگیری از کمبود که در ادامه به آن اشاره می شود، به صورت منظم استفاده کنیم:

دوز مصرفی مناسب ویتامین D در سنین مختلف

· میزان نیاز به ویتامین D در مادران باردار: روزانه یک قرص 1000 واحدی

· میزان نیاز به ویتامین Dدر کودکان شیرخوار زیر دو سال: روزانه دوز 400 واحدی (تامین از طریق مصرف قطره A-D)

· میزان نیاز به ویتامین D در کودکان 2-8 سال: هر دو ماه یک بار یک قرص 50000 واحدی

· میزان نیاز به ویتامین D در کودکان و نوجوانان 8-18 سال: هر ماه یک قرص 50000 واحدی به مدت 9 ماه

· میزان نیاز به ویتامین D در افراد 19-59 سال: هر ماه یک قرص 50000 واحدی

· میزان نیاز به ویتامین D در افراد بالای 60 سال: علاوه بر مصرف ماهیانه یک قرص 50000 واحدی، مکمل کلسیم هم زیر نظر پزشک توصیه می شود./ف.نوروزی فرد

«نسرین نسیمی» کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز