پرخوری عصبی یا بولیمیا بیماری است که فرد در فاصله ی کمی، حجم زیادی از غذا را می بلعد و بلافاصله برای مقابله با زیاد خوردن خود و پیشگیری از اضافه شدن وزن، به روش های ناسالم رفتاری مانند تخلیه کردن اجباری معده و روده روی می آورد. بسیاری از افراد مبتلا به پر خوری عصبی البته نه همه آن ها، بی اشتهایی عصبی هم دارند. این بیماری در دختران نوجوان و زنان رایج تر است و در کل جامعه زنان را بیش تر از مردان درگیر می کند.

 

علل ایجاد پر خوری عصبی شناخته شده نیست اما محققان ترکیبی از عوامل مختلف مانند: مسائل روحی روانی، تاریخچه فامیلی، فاکتور های اجتماعی، صفات شخصیتی را در بروز این بیماری موثر می دانند. فرد ممکن است روش هایی را برای جبران پر خوری از جمله ورزش کردن بیش از حد، تخلیه اجباری معده، استفاده از مسهل ها، داروهای ادرار آور و تنقیه انتخاب کند.

به طور کلی ویژگی های رفتاری در این افراد می تواند شامل موارد زیر باشد:

-          خریدن حجم زیادی از مواد غذایی و مصرف سریع آن

-          خوردن مقدار زیادی غذا در زمان کوتاه

-           رفتن منظم به دستشویی بلافاصله پس از صرف غذا  

-          مصرف قرص های رژیمی

-           مصرف داروهای تهوع آور

 پوسیدگی دندان یا عفونت لثه، سائیده شدن مینای دندان به علـت اسـیـد برگشتی از معده در استفراغ های مکرر، پاره شدن مویرگ های چشم به دلـیـل فشار ناشی از استفراغ اجباری، خشکی دهان، کیسه مانند شدن گونه ها، دوره‌های نامنظم قاعدگی یاد مختل شدن آن در زنان،اختلالات گوارش و جوش های پوستی از جمله عوارض شایع در این افراد است.

معمولا برای درمان فرد مبتلا به پرخوری عصبی از چندین نوع درمان به طور همزمان استفاده می شود، با این حال، ممکن است ترکیبی از روان درمانی به همراه داروهای ضدافسردگی برای غلبه بر این اختلال موثرترین راه‌حل باشند. علاوه بر این قطع چرخه ی پرخوری و پس دادن کالری و آغاز روند غذا خوردن طبیعی بخش اصلی در رژیم درمانی این بیماران است.

"راضیه حسینی"  کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی

پایان خبر