دانشکده تغذیه و علوم غذایی
گردو: کاهش خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی
گردو: کاهش خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی
گردو سرشار از مواد مغذی و حاوی پروتئین، چربی، فیبر، مس، منگنز، فسفر، ویتامین E، پلی فنول ها و استرول های گیاهی می باشد. 7 عدد گردو (معادل 30 گرم مغز) حاوی حدود 185کیلوکالری انرژی، 9/3 گرم کربوهیدرات (که تقریبا نیمی از آن فیبر می باشد)، 5/18 گرم چربی و 3/4 گرم پروتئین می باشد.
مانند سایر مغزها، قسمت عمده مغز گردو از چربی تشکیل شده است که عمده آن نیز اسیدهای چرب چند غیر اشباع از جمله امگا 3 می باشند. چربی موجود در گردو برای سلامتی مفید بوده و باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی و همچنین بهبود عملکرد مغز و سلامت روحی می شود.
گردو حاوی مقدار زیادی اسیدآمینه آرژنین می باشد که برای سلامت سیستم عروقی مورد نیاز است. این ماده مغذی همچنین باعث کاهش کلسترول خون می شود و ممکن است در پیشگیری از بیماری های کیسه صفرا موثر باشد. گردو باعث افزایش باکتری های مفید روده و بهبود سلامت دستگاه گوارش نیز می شود.
گردو حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی مانند ویتامین E، پلی فنول ها و ملاتونین می باشد. آنتی اکسیدان ها از سلول های بدن در مقابل گروهی از ترکیبات مخرب محافظت می کنند. میزان آنتی اکسیدان های موجود در گردو دو برابر سایر مغزهای معمول مصرفی از جمه بادام، پسته و فندق می باشد.
پلی فنول های موجود در گردو دارای خاصیت ضد التهابی نیز می باشند. در مجموع ترکیبات آنتی اکسیدان و ضد التهاب در پیشگیری از بیماری هایی مانند سرطان، بیماری های قلبی عروقی، دیابت و بیماری های تخریب کننده اعصاب مانند آلزایمر نقش دارند.
پلی فنول ها به دلیل نقشی که در محافظت از سلول های عصبی دارند باعث کند کردن روند پیری نیز می شوند.
بنا بر مطالب گفته شده، گردو باید به عنوان جزئی از رژیم غذایی روزانه قرار گیرد. با این وجود بعضی افراد به دلیل داشتن آلرژی نمی توانند گردو مصرف کنند. مصرف متعادل این ماده مغذی علی رغم داشتن چربی بالا، به دلیل داشن فیبر و سایر ترکیبات باعث اضافه وزن نمی گردد.
گردو باید با پوست و در جای خشک، خنک و تاریک نگه داری شود. گردو مستعد آلودگی با سم آفلاتوکسین است. بنابراین پوست گردو باید در زمان مصرف شکسته شود.
"فاطمه نوری پور" کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی
پایان خبر
نظر دهید