فلاونوئیدها اغلب به دلیل نوع ساختاری که دارند به عنوان پلی فنول ها طبقه بندی می‌شوند. این ترکیبات باعث ایجاد رنگ و بو در میوه و سبزی ها می شوند. فلاونوئیدها نقش های متعددی در طبیعت دارند؛ از جمله اینکه از گیاهان در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید، حشرات و حیوانات گیاهخوار محافظت می کنند و در رشد گیاه موثر هستند.
همچنین دارای خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی هستند و در انسان ها در پیشگیری و درمان بیماری ها موثر هستند. بسیاری از داروهای گیاهی که برای درمان بیماری های عروقی، ویروسی، گوارشی میکروبی و التهابی استفاده می شوند، ممکن است حاوی پلی فنول باشند.
فلاونوئیدها به دلیل خواصی که دارند در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی موثرند، همچنین ممکن است یک رابطه معکوس بین مصرف فلاونوئیدها و بروز سرطان وجود داشته باشد.
فلاونوئیدها در میوه و سبزی ها وجود دارند و در میان میوه ها، انگور و محصولات آن منبع خوبی از فلاونوئیدها است. اما خوب است بدانیم بیشترین میزان پلی فنول انگور در هسته آن وجود دارد. پروآنتوسیانیدین ها از جمله فلاونوئیدهای موجود در هسته انگور است که خواص آنتی اکسیدانی بسیاری دارد.
در تعدادی مطالعه مشاهده شد که فلاونوئیدهای موجود در هسته انگور در برابر زخم های گوارشی و مشکلات پوستی اثر محافظتی دارند. پلی فنول های موجود در هسته انگور ممکن است باعث کاهش کلسترول خون شوند. در مطالعه ای مشاهده شد که سه نوع ترکیب پلی فنولیک موجود در نوعی انگور به کمک مهار جذب کلسترول باعث کاهش کلسترول خون می شوند.
آنتی اکسیدان های موجود در دانه انگور باعث بهبود فشار خون شده و از عروق خونی محافظت می کند. همچنین هسته انگور دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می باشد و باعث کاهش تولید رادیکال‌های آزاد می شود. تمام مکانیسم های گفته شده باعث می شوند که هسته انگور در پیشگیری و بهبود بیماری های قلبی عروقی نقش داشته باشد.
ترکیبات موجود در هسته انگور باعث افزایش استحکاموانعطاف پذیری عروق خونی نیز شده و بهبود گردش خون را به همراه دارد.
هسته انگور حاوی35درصد فیبر، 3 درصد مواد معدنی،11درصد پروتئین، 7 درصد آب و20درصد روغن است. همچنین دارای ویتامین هایEوA،اسیدهای چرب ضروری، پتاسیم، مس، فسفر، کلسیم، روی منیزیم و آهن است.
خواص آنتی اکسیدانی پروآنتوسیانیدین ها از ویتامینCو ویتامینEنیز بیشتر است و این می تواند باعث شود که آنتی اکسیدان های موجود در هسته انگور، در مجموع تا20برابر قوی تر از انواع موجود در میوه و سبزی باشد.
ترکیبات فنولیک موجود در هسته انگور باعث بهبود حافظه و عملکرد کلی مغز نیز می شود و در پیشگیری از آلزایمر و زوال عقل نقش دارد. هسته انگور همچنین حاوی ملاتونین است که در تنظیم خواب نقش دارد.
بنابر مطالب گفته شده نیاز نیست هنگام خوردن انگور دانه های آن را دور بریزیم، بلکه می توان با مصرف، از خواص متعدد این دانه های ارزشمند بهره مند شد.
از هسته انگور برای تولید عصاره هسته انگور و روغن هسته انگور استفاده می شود. دانه های انگور پس از پرس و روغن گیری خشک شده و به صورت عصاره غلیظی که حاوی مواد مغذی فراوان است در می آید و به صورت قرص، کپسول یا به صورت مایع نیز به فروش می رسد. عصاره هسته انگور دارای خواص رقیق کننده خون است؛ بنابراین افرادی که داروهای ضد انعقاد خون مصرف می کنند باید در رابطه با مصرف این مکمل با پزشک خود مشورت کنند. افرادی که به انگور آلرژی دارند نباید از مکمل هسته انگور استفاده کنند./ف.نوروزی فرد
«فاطمه نوری پور» کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذاییشیراز
فلاونوئیدها اغلب به دلیل نوع ساختاری که دارند به عنوان پلی فنول ها طبقه بندی می‌شوند. این ترکیبات باعث ایجاد رنگ و بو در میوه و سبزی ها می شوند. فلاونوئیدها نقش های متعددی در طبیعت دارند؛ از جمله اینکه از گیاهان در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید، حشرات و حیوانات گیاهخوار محافظت می کنند و در رشد گیاه موثر هستند.
فلاونوئیدها به دلیل خواصی که دارند در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی موثرند، همچنین ممکن است یک رابطه معکوس بین مصرف فلاونوئیدها و بروز سرطان وجود داشته باشد.
فلاونوئیدها در میوه و سبزی ها وجود دارند و در میان میوه ها، انگور و محصولات آن منبع خوبی از فلاونوئیدها است. اما خوب است بدانیم بیشترین میزان پلی فنول انگور در هسته آن وجود دارد. پروآنتوسیانیدین ها از جمله فلاونوئیدهای موجود در هسته انگور است که خواص آنتی اکسیدانی بسیاری دارد.
در تعدادی مطالعه مشاهده شد که فلاونوئیدهای موجود در هسته انگور در برابر زخم های گوارشی و مشکلات پوستی اثر محافظتی دارند. پلی فنول های موجود در هسته انگور ممکن است باعث کاهش کلسترول خون شوند. در مطالعه ای مشاهده شد که سه نوع ترکیب پلی فنولیک موجود در نوعی انگور به کمک مهار جذب کلسترول باعث کاهش کلسترول خون می شوند.
آنتی اکسیدان های موجود در دانه انگور باعث بهبود فشار خون شده و از عروق خونی محافظت می کند. همچنین هسته انگور دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می باشد و باعث کاهش تولید رادیکال‌های آزاد می شود. تمام مکانیسم های گفته شده باعث می شوند که هسته انگور در پیشگیری و بهبود بیماری های قلبی عروقی نقش داشته باشد.
ترکیبات موجود در هسته انگور باعث افزایش استحکام و انعطاف پذیری عروق خونی نیز شده و بهبود گردش خون را به همراه دارد.
هسته انگور حاوی 35 درصد فیبر، 3 درصد مواد معدنی، 11 درصد پروتئین، 7 درصد آب و 20 درصد روغن است. همچنین دارای ویتامین های E و A، اسیدهای چرب ضروری، پتاسیم، مس، فسفر، کلسیم، روی منیزیم و آهن است.
خواص آنتی اکسیدانی پروآنتوسیانیدین ها از ویتامین C و ویتامین E نیز بیشتر است و این می تواند باعث شود که آنتی اکسیدان های موجود در هسته انگور، در مجموع تا 20 برابر قوی تر از انواع موجود در میوه و سبزی باشد.
ترکیبات فنولیک موجود در هسته انگور باعث بهبود حافظه و عملکرد کلی مغز نیز می شود و در پیشگیری از آلزایمر و زوال عقل نقش دارد. هسته انگور همچنین حاوی ملاتونین است که در تنظیم خواب نقش دارد.
بنابر مطالب گفته شده نیاز نیست هنگام خوردن انگور دانه های آن را دور بریزیم، بلکه می توان با مصرف، از خواص متعدد این دانه های ارزشمند بهره مند شد.
از هسته انگور برای تولید عصاره هسته انگور و روغن هسته انگور استفاده می شود. دانه های انگور پس از پرس و روغن گیری خشک شده و به صورت عصاره غلیظی که حاوی مواد مغذی فراوان است در می آید و به صورت قرص، کپسول یا به صورت مایع نیز به فروش می رسد. عصاره هسته انگور دارای خواص رقیق کننده خون است؛ بنابراین افرادی که داروهای ضد انعقاد خون مصرف می کنند باید در رابطه با مصرف این مکمل با پزشک خود مشورت کنند. افرادی که به انگور آلرژی دارند نباید از مکمل هسته انگور استفاده کنند./ف.نوروزی فرد
«فاطمه نوری پور» کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز