پراشتهایی عصبی اختلالی است که فرد مبتلا، رفتار های مکرر مصرف افراطی غذا و بعد رفتار های جبرانی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن را نشان می دهد. این رفتار های جبرانی غلط شامل: استفراغ عمدی، اعتیاد به مسهل ها و دیورتیک ها، ورزش اجباری و گرسنگی می باشد.

 

پراشتهایی عصبی نسبت به بی اشتهایی عصبی اختلال شایعتری است. براساس گزارش ها، شیوع آن در بین خانم های جوان بین 4-2 درصد می باشد و همچون بی اشتهایی عصبی، در زنان بسیار شایعتر از مردان است، ولی سن شروع آن در دوره نوجوانی دیرتر از سن شروع بی اشتهایی عصبی است.

از جمله معیار های تشخیصی میتوان به مواردی مانند: رفتار های خوردن افراطی غذا و رفتار جبرانی به طور متوسط حداقل 2 بار در هفته به مدت 3 ماه، خوردن غذا هر دو ساعت یکبار به میزان زیادتر از حد معمول مصرفی، احساس عدم کنترل بر میزان و نوع غذای مصرفی، و رفتار های جبرانی نامناسب مثل استفراغ عمدی اشاره کرد.

برای درمان این اختلال از خوردن لازم است درمان روان شناختی و درمان تغذیه ای در کنار هم اجرا شود.

1- درمان روان شناسی: ارزیابی ذهن و روانی تکامل، سابقه خانوادگی و سایکوپاتولوژی برای توسعه برنامه درمانی ضروری است. به گونه ای که تحقیقات نشان داده اند که در این افراد دارو درمانی (مثل تجویز داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج) کمتر از روان درمانی می تواند موثر باشد.

2- درمان تغذیه ای: فرد باید برنامه رژیم غذایی برای حفظ وزن خود را از مشاور تغذیه دریافت کند و بطور منظم، وزن فرد پایش شود. لازم است بدانید که رژیم های کم کالری، احتمال دارد که رفتار های خوردن افراطی و پاک سازی را تشدید کند، بنابراین باید از این نوع رژیم ها پرهیز کرد. در رژیم غذایی باید تنوع غذایی رعایت شود. همچنین مصرف مولتی ویتامین- مینرال نیز توصیه می شود، البته افراد در صورت داشتن یبوست باید از مصرف مکمل آهن پرهیز کنند.

" نسرین نسیمی" کارشناس ارشد تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی

پایان خبر