شیمی درمانی و پرتودرمانی با آسیب رساندن به غدد بزاقی می تواند با خشکی دهان همراه باشد. اما معمولاً این امر موقتی بوده و مدتی پس از پایان درمان برطرف می شود.

التهاب مخاط و ایجاد درد دهان نیز می تواند از عوارض استفاده از داروهای شیمی درمانی خاص، پرتودرمانی و یا جراحی باشد.

 

این واکنش ها ممکن است به زخم و عفونت منجر شده و در غذا خوردن، صحبت کردن، چشیدن، جویدن یا بلعیدن اختلال ایجاد کند. التهاب مخاط یک بیماری خود محدود شونده است و هدف از توصیه ها کاهش شدت و مدت زمان این مشکل می باشد. در ادامه به راهکارهای تغذیه ای کنترل کننده این عوارض اشاره می گردد:

خشکی دهان یا بزاق غلیظ

- روزانه 10-8 لیوان مایعات مصرف شود.

- به منظور مرطوب نگه داشتن حفره دهان، مایعات در طول روز و به صورت جرعه جرعه نوشیده شود.

- جویدن هویج یا کرفس؛ یا مکیدن انگور یخ زده یا قطعات خربزه توصیه می گردد.

- اگر زخم های باز در دهان وجود ندارد، استفاده از غذاهای ترش به منظور تحریک بزاق امتحان گردد.

- خوردن غذاهای نرم و مرطوب (مثلاً همراه با آب گوشت) توصیه می شود.

- از مصرف نوشیدنی های الکلی و دهان شویه های حاوی الکل خودداری شود، چرا که سبب خشک شدن دهان می گردد.

- هنگام خواب از دستگاه بخور سرد استفاده شود.

گلودرد، التهاب مری، درد دهان، التهاب مخاط یا برفک

- مصرف غذاهای نرم و مرطوب توصیه شده و پرهیز از غذاهای خشک و زبر تشویق گردد.

- از مصرف الکل، مرکبات، کافئین، گوجه فرنگی، سرکه و فلفل تند خودداری شود.

- انواع درجات حرارتی غذا (به عنوان مثال گرم، خنک یا یخ زده) امتحان گردد، تا به آرامش بخش ترین دما پی برده شود.

- از اسموتی ها (نوشیدنی مخلوط‌ شده از میوه تازه) با میوه های دارای اسیدیته پایین (مانند خربزه، موز و هلو) استفاده شده و ماست یا شیر به آن اضافه گردد.

- به استفاده از داروهای تجویز شده به منظور کنترل التهاب مری، بلع دردناک، درد دهان یا عفونت، مطابق با دستور پزشک تشویق شود./ف نوروزی فرد

"مهسا موذن "دکترای تخصصی تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی

پایان خبر