در مطالعات دیده شده است که کمبود ویتامین D خطر ابتلا به عفونت های تنفسی را افزایش می دهد و مصرف مکمل ویتامین D در پیشگیری از این عفونت ها موثر است. عمده ترین منبع ویتامین D ، دریافت آن از طریق نور خورشید یا مصرف ماهی های چرب می باشد. همچنین ویتامین D به میزان کمی در تخم مرغ، کره، خامه جگر و غذاهای غنی شده با ویتامین D وجود دارد. به دلیل محدودیت ویتامین D در غذاها، نیاز به دریافت مکمل آن وجود دارد.

این روزها که بیماری کرونا تبدیل به یک اپیدمی در جامعه شده است توجه به مصرف ویتامین D افزایش یافته است و افرادی که قبلا مصرف این مکمل را جدی نمی گرفتند شروع به مصرف آن کرده اند اما همچنان سردرگمی در مورد میزان مصرف ویتامین دی وجود دارد. مطالعات نیز هنوز به اتفاق نظر در مورد میزان و نحوه مکمل یاری ویتامین دی در پیشگیری از عفونت های تنفسی نرسیده اند. با این حال به نظر می رسد مصرف ویتامین دی با دوز کم تر به صورت مداوم، مناسب تر از دوزهای بالا با فواصل بیش تر باشد. عفونت کووید 19 نیز خود یک بیماری جدید است و هنوز اطلاعات کافی در مورد مکمل یاری در این بیماری در دسترس نیست.

با این وجود توصیه ها غالبا بر این اساس هستند که افرادی که قبلا تحت نظر پزشک یا کارشناس تغذیه مکمل ویتامین دی به صورت روزانه یا ماهانه مصرف می کرده اند همچنان به مصرف خود ادامه دهند. دوز نگهدارنده آن 50000 واحد در ماه می باشد و برای افرادی که به صورت روزانه مکمل ویتامین دی مصرف می کنند این میزان  1000 واحد در روز می باشد.

در مورد افرادی که به تازگی تصمیم به مصرف ویتامین دی گرفته اند توصیه می گردد که اگر طبق آزمایشاتی که در گذشته انجام داده اند دچار کمبود ویتامین دی نیستند دوز پیشگیرانه روزانه یک عدد مکمل 1000 واحدی مصرف نمایند و در صورت کمبود هفته ای یک عدد ویتامین دی با دوز 50000 واحد به مدت 6 تا 8 هفته مصرف نمایند. بعد از آن ماهیانه یک عدد 50000 واحد یا روزانه یک عدد 1000 واحد مصرف گردد.

اما اگر این افراد از سطح ویتامین دی بدن خود مطلع نیستند با توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین دی در ایران توصیه می گردد که این افراد دوز 50000 واحد ویتامین دی در هفته را شروع کرده و حداقل تا 4 هفته ادامه دهند. بعد از آن روزانه یک عدد مکمل 1000 واحدی مصرف نمایند.

در پایان هم توصیه می شود افراد از مصرف بالای ویتامین دی خودداری نمایند زیرا خطر مسمومیت با این ویتامین وجود دارد و منجر به سردرد، تهوع و استفراغ، احساس ضعف، یبوست، پر ادراری، پرنوشی و سنگ کلیه می گردد.

" فاطمه نوری پور " کارشناس ارشد تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی